Şefkat Odaklı Terapi İngiltere ve ABD’ de gelişmiştir. Şefkat kavramı budizmden gelmektedir. İnsanlar aslında çevrelerine duyarlıdır fakat bu duyarlılık hassasiyet değil sadece bir başkasının acı çekmesini durdurma düşüncesidir. Bizler zamanla başkalarının acı çekmesine karşı duyarsızlaştırıldık. Çünkü bütün bu acıyla özdeşleşirsek gündelik hayatımızı sürdürememe düşüncesi içerisindeyiz. Şefkatin aslında bir düğmesi var ve açıp kapatabiliyoruz. Davranışlarımızın çoğu bilinç dışı oluşurken bizler de aslında potansiyel katiller değil miyiz? Bizi suçlulardan ayıran tek şey saldırgan tutumumuzu kontrol edebiliyor olmamız. Peki, bizler kendi acı çekmemize nasıl yaklaşıyoruz? Bu zamanlarda ne yapıyoruz? Eğer kendimizi eleştirirsek bir çözüm bulamayız. Bizler karşı tarafa şefkat gösterirken onların bize şefkat göstermesi ise tuhafımıza gidiyor. Bizlerin de şefkate ihtiyacı olduğunu unutuyoruz. Özümüze şefkat göstermemiz iyidir. Acının bitmesini tavsiye etmiyorum fakat öz eleştirimizi kaybetmememiz gerektiğini düşünüyorum.
Öz şefkat her zaman kullandığımız bir kaynaktır. Hepimiz yüksek performansla ortaya çıkmadık. Sosyal beyinle kognitif beyinin oluşturulması kendimizi oluşturmaktır. Duygularımızı nasıl düzenleyeceğimizi bilmediğimiz zaman ortaya çıkar. Bu durumu otomatik şekilde dürtüsel duygular gibi incelemek mümkündür. Yatıştırıcı sistem ise insanlarla aramıza bağ kuran, konfor aradığımızda güven veren sistemdir. Bizler bakıma muhtaç varlıklarız, yoksa kimse olamayız. Kendimize nasıl davranıyorsak etrafımıza da o şekilde davranıyoruz. Örneğin patronumuz bize her zaman başarısızsın, yetersizsin diye yargıladığında aslında kendisini eleştiriyor. Eve gittiğimizde patronumuza öfkelenmek yerine onun için üzülmeliyiz. Biz işimiz bittiğinde onu görmüyoruz fakat o her zaman kendisiyle birlikte. Küçük yaşlarda şefkat görmediysek başkalarının acılarına karşı duyarsızlaşabiliyoruz. Utanç duygusu ise hatalarımızı örtmeye gidiyor. Peki, şefkat göstermemek utanca sebep olabilirken şefkat gösterebilmek için utanmamız mı gerekmektedir. Merhamet düşünce ile karşılıklı bir his iken şefkat bir dürtüdür hayvanlarda bile olan bir dürtü…
